Optyczna czujka dymu LEP OSD23 to nowoczesny czujnik, przeznaczony jest do wykrywania obecności dymu w powietrzu, w początkowej fazie powstawania pożaru. Parametry elektryczne czujki OSD23 umożliwiają stosowanie jej z powodzeniem w systemach sygnalizacji pożaru. Urządzenie sprzedawane jest w zestawie z gniazdem GNP18, które służy do podłączenia czujki do typowego systemu oddymiania. Oprócz właściwego zasilania czujki, gniazdo GNP18 umożliwia podłączenie zewnętrznego wskaźnika zadziałania oraz pozwala na łatwe odłączenie czujki z miejsca zainstalowania dla celów serwisowych – czyszczenie.
Zastosowanie
Optyczna czujka dymu OSD23 pracuje w liniach dozorowych central sygnalizacji pożarowej i przeznaczona jest do wykrywania obecności w powietrzu dymu będącego produktem spalania lub żarzenia typowych materiałów stanowiących elementy konstrukcyjne oraz elementy wyposażenia wnętrz. Czujka jest przystosowana do pracy w pomieszczeniach zamkniętych, w których w normalnych warunkach nie występuje dym, kurz i skraplanie pary wodnej.
Rys.1 Wykres prądu alarmowania czujki OSD 23.
|
|
Zasada działania
Proces pomiaru gęstości dymu polega na detekcji światła odbitego od cząstek dymu, który przedostaje się do wnętrza komory pomiarowej poprzez szczeliny w koszyku, oraz otwory w specjalnym labiryncie optycznym, uniemożliwiającym jednocześnie dostanie się światła oraz owadów do wnętrza komory pomiarowej. Konstrukcja komory pomiarowej ma na celu uodpornienie czujki OSD23 na zewnętrzne światło, owady i przypadkowe nieistotne smugi dymu np. papierosowego. Wnętrze komory jest oświetlane w odstępach 3 sekundowych silnymi błyskami światła podczerwonego wytworzonego przez specjalną laserującą diodę LED ustawioną pod takim kątem do osi detektora – diody PIN – aby światło z diody nie oświetlało bezpośrednio detektora. Stałe powtarzające się przekroczenie progu zadymienia komory pomiarowej powoduje przejście układu logicznego czujki w zatrzaskowy stan alarmowania. Układ logiczny czujki nie wprowadzi czujki w stan alarmu jeżeli przekroczenie progu zadymienia będzie jednorazowe. Wyłączenie czujki ze stanu alarmowania jest możliwe po całkowitym przedmuchaniu czujki i obniżeniu zasilania poniżej 2V na minimum 1sec.
|
Budowa czujnika OSD23 i gniazda GNP18
Czujnik OSD 23 składa się z dwóch zasadniczych części: elektronicznej tak zwany korpus czujki, optyczno-dymowej tak zwany komora optyczna - koszyk. Gniazdo GNP18 zbudowane jest jako element z tworzywa sztucznego wyposażony w złącza umożliwiające podłączenie czujki OSD23, przystosowanego do montażu na suficie za pomocą np. kołków rozporowych w rozstawie 90 mm. Obudowa posiada mechaniczną blokadę uniemożliwiającą wymontowanie czujki OSD23 z gniazda bez użycia klucza. Rezygnacja z blokady polega na wyłamaniu plastikowego zatrzasku przed wkręceniem czujki.
|
|
Rys.2 Budowa czujnika i gniazda.
|
Instalacja
Ustalając ilość i rozmieszczenie optycznych czujek dymu OSD23 należy kierować się geometrią pomieszczenia (powierzchnia kształt stropy wysokość, itp.), przeznaczeniem oraz warunkami otoczenia w nadzorowanym pomieszczeniu. Pomieszczenia zamknięte, w których czujki mogą być instalowane powinny być wolne od dymu, nadmiernej ilości pyłu, oparów substancji żrących i powodujących korozję. Podczas eksploatacji niedopuszczalne jest powstawanie rosy lub szadzi na powierzchniach czujki. Budynki w których montowane są czujki OSD23 powinny posiadać instalację odgromową. W przypadku czujek OSD 23 zalecane jest przed rozpoczęciem normalnej procedury uruchomienia systemu PPOŻ podanie na linie zasilającą czujki normalnego napięcia dozorowania na okres kilku minut dotyczy to w szczególności czujek, które nie pracowały pod napięciem przez dobę lub dłużej. Przy pierwszym uruchamianiu systemu zaleca się sprawdzanie działania czujki przez zadymienie. Test zadymienia należy przeprowadzić indywidualnie dla każdej czujki.
Rys.3 Powierzchnia dozorowania.
|
|
Ilość czujek OSD23 należy tak dobrać aby nie została przekroczona dla każdej czujki maksymalna powierzchnia dozorowania oraz maksymalny poziomy odstęp między najbardziej oddalonym punktem na stropie we wszystkich zabezpieczanych pomieszczeniach.
A - maksymalna powierzchnia dozorowania, D - maksymalny poziomy odstęp między najbardziej odległym punktem na stropie a czujką.
|
Konserwacja i przegląd
Zgodnie z zalecaniami Centrum Naukowo Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej należy stosować następujące czasookresy konserwacji optycznych czujek dymu:
- raz na miesiąc w pomieszczeniach zapylonych
- raz na kwartał w pomieszczeniach o średnim zapyleniu
- raz na pół roku w pomieszczeniach o znikomym zapyleniu np.: pomieszczenia biurowe bez wykładzin.
Stopień zapylenia pomieszczeń określa każdorazowo projektant systemu wraz z inwestorem oraz inspektorem nadzoru wizji lokalnej w nadzorowanym obiekcie.